πλαγιοκεφαλία

η, Ν

ανατ. είδος παραμόρφωσης τού κρανίου η οποία συνίσταται στη διεύρυνση και στη διαπλάτυνση τού μετώπου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. plagiocephaly < πλάγιος + κεφαλή].